Theo Blinderman
theo.un@lycos.com
|
N I E U W S F L I T S
Wageningen 5 mei 2008
De foto's die ik tijdens bevrijdingsdag(2008) in Wageningen heb gemaakt staan op de website het zijn er 414 in totaal.
Ik zal zo snel mogelijk de foto's van Veteranendag plaatsen, heb nog even geduld.
Herdenking Havelte 2008
De foto's die ik tijdens de herdenking te Havelte (2008) heb gemaakt staan op de website het zijn er 290 in totaal.
Ik zal zo snel mogelijk de foto's van 5 mei Wageningen en Veteranendag plaatsen, heb nog even geduld.
Herdenking Loenen 2008
De foto's die ik tijdens de herdenking te Loenen (2008) heb gemaakt staan op de website het zijn er 294 in totaal.
Ik zal zo snel mogelijk de foto's van 4 mei Havelte en 5 mei Wageningen plaatsen, heb nog even geduld.
Veteranendag 2007
Op 29 juni was het weer veteranendag, ik vond het ondanks het weer een geslaagde dag.
Tijdens veterandag heb ik 802 foto's gemaakt, deze zijn inmiddels te bekijken via mijn website, aangezien het uploaden van zoveel foto's een tijdrovende klus is (ongeveer 10 minuten tot een kwartier per 10 foto's) heeft het even geduurd, maar eindelijk is het zover(sinds 14 juli staan ze er allemaal op).
Deze foto's mogen alleen voor eigen gebruik gedownload worden.
Mijnenschool
Op 25 mei 2007 was ik op de mijnenschool te Schaijk.
Tijdens deze dag heb ik en Wilma Diestelhof een aantal foto's geschoten die binnenkort via mijn website te zien zullen zijn.
Tevens wil ik hen die deze dag mogelijk hebben gemaakt bedanken te weten Moos Raaijmakers en zijn collega's voor de knallende presentatie en de Nederlandse Unifil Vereniging.
Ik vond het een schitterende dag en zou het later nog wel eens een keer over willen doen, ik hoop dat er dan alleen wat meer van de maten aanwezig zullen zijn.
Deze foto's mogen alleen voor eigen gebruik gedownload worden.
Oefening blauw koord
Op 20 oktober heb ik deelgenomen aan oefening "Blauw koord" welke door een aantal militairen van het 44e painfbat. volbracht moest worden.
Donderdagochtend liep om 06.00 de wekker af, gelukkig had ik de meeste spullen die ik nodig dacht te hebben al ingepakt en moest ik alleen nog wat toiletartikelen e.d. inpakken.
Om 07.45 stond Erik Hofstra voor de deur en nadat mijn spullen in de auto had gegooid vertrokken we richting PMT te Havelte waar we hadden afgesproken tussen 10.00 en 11.00.
We waren er ruim op tijd en konden nog een bak koffie nemen voordat we naar de Johan Postkazerne zouden gaan.
Terwijl we koffie zaten te drinken kwam de BA (bataljonsadjudant) Bouwmeester met nog enkelen militairen van de eenheid in zijn kielzog de PMT binnen.
Na de nodige informatie en een praatje begaven we ons naar de Johan Postkazerne waar we konden lunchen ( we hadden lunchbonnen van de BA gekregen) om ons daarna gereed te maken voor de oefening.
Voor we vertrokken kregen we van Jos le Coq nog een stukje achtergrondinformatie over het ontstaan van de oefening en wat het inhoudt het blauwe koord te mogen dragen.
Samen met Harry Wolfs (Murdog) en John de Graaff sloot ik me bij een van de groepen aan (groep 1) en we begonnen aan de oefening.
De oefening bestond uit een negental opdrachten waarmee we letters konden verkrijgen die ons dichter bij de oplossing zouden brengen, tevens was ons al verteld dat we niet alle oefeningen hoefden te doen als we dat niet konden of wilden.
We begonnen met de stormbaan die we moesten nemen in gezelschap van 2 niet al te lichtte munitiekisten (ze zijn die grappen nog niet verleerd) en aansluitend mochten we nog even een ererondje om het sportveld, ja met die fijne munitiekisten.
Hijgend als een karrenpaard kwam ik als laatste bij de klimtoren aan waar we even op adem konden komen. Na een korte instructie konden we ons in een klimgordel hijsen en een alpinistenhelm opzetten, ik was al gewaarschuwd door Berry dat het wel eens kon tegenvallen om via de touwladder naar boven te klimmen, het zou hem niet verbazen als ik het niet zou halen (fijn zulke bemoedigende woorden van je maten) al met al viel het me niet tegen maar na zo een 15 meter moest ik toch wel even noodgedwongen van het uitzicht genieten om na een dertigtal seconden de klim te hervatten.
YES ik stond boven op de klimtoren 20 meter hoog, vraag niet hoe maar ik leefde nog.
Om weer naar beneden te komen moesten we abseilen dit had ik nog nooit gedaan dus het was een hele ervaring om dit mee te mogen maken.
Na een korte maar degelijke instructie liet ik mij omlaag zakken, dit was echt een schitterende ervaring, beneden aangekomen mocht ik het touw overnemen om de beveiliging op me te nemen voor de volgende die naar beneden zou komen.
Ik mocht voor een tweede keer de klimtoren in, ditmaal langs de toren zelf gebruikmakend van de balken en stangen waaruit de klimtoren is opgebouwd.
Dat was een stuk makkelijker dan via de touwladder en opnieuw kon ik voor een tweede maal van de toren abseilen (het is echt leuk).
Nadat iedereen was geweest vervolgden we onze weg naar het volgende punt.
Deze oefening bestond uit het gooien van een zevental exercitiehandgranaten die een autoband moesten raken, de militair die ze gooide raakte niet met alle handgranaten de autoband maar de uiteindelijke score viel mij niet tegen we moesten vervolgens weer een aantal vragen beantwoorden en kregen hiervoor een aantal letters erbij.
Op naar de volgende opdracht, al lopende praten we onderling over van alles en nog wat uiteraard over de diensttijd in Libanon wat ik in het dagelijkse leven doe, hobby’s en nog diverse onderwerpen (ja ook daarover).
Bij de volgende opdracht aangekomen moesten we een aantal vragen beantwoorden, had je een vraag fout dan mocht je als bonus een parcours lopen met de hele groep (goed voor de teamspirit).
We hadden dus een vraag fout en hadden de bonus verdiend (joepie), na deze korte inspanning moesten er een aantal van ons via een touw de boom inklimmen om de letter te kunnen lezen die daar te vinden was.
Na de bepakking weer omgehangen te hebben vervolgden we onze weg naar het punt waar we een aantal voorwerpen moesten zien te ontdekken die in het veld verborgen waren (mazzel dat ik mijn eigen veldkijker ook had meegenomen).
We hadden niet alle voorwerpen ontdekt maar genoeg om de opdracht goed te kunnen vervullen, ja je raad het al weer een paar vragen die weer letters opleverden.
Weer omhangen en door naar de volgende opdracht, de sfeer binnen de groep was opperbest de mannen waren zeer gemotiveerd.
De volgende opdracht was om via een touw een kanaal over te steken, de bepakking ging naar de overkant via een plunjezak die aan het touw hing, deze mocht alleen voor de bepakking worden gebruikt zelf moest je via catcrawl of apenhang naar de overkant.
De eerste die het touw opging ging als een speer dat was dus niet zo moeilijk (dacht ik) eenmaal aan de andere moest de eerste man plunjezak naar de overkant toetrekken en zou de rest volgen een voor een bereikten ze de overkant toen moest ik, jemig dat ging toch niet zo makkelijk als het leek, na een vijf meter te hebben afgelegd was mijn positie verandert van catcrawl naar apehang (had ik weer).
Ik terug naar de kant maar uiteraard wilde ik niet opgeven dus opnieuw het touw op, ditmaal kwam ik bijna in de juiste positie aan de overkant ware het niet dat ik vijf meter voor het doel weer in apehang hing, onder aanmoediging en aanwijzingen van de rest van de groep had ik toch op eigen kracht de overkant gehaald zonder een nat pak te halen (het bleek naderhand dat niet iedereen dat kon zeggen).
Na weer een paar vragen beantwoord te hebben en letters in ontvangst te hebben genomen gingen we weer verder.
Het begon al donker te worden en we zouden lopen tot we een geschikte plek zouden vinden om een pauze in te lassen zodat we het inwendige van de mens even konden versterken, ik had twee weken voor de oefening een nieuwe hoofdlamp gekocht welke nu zeer goed van pas kwam (voor de mensen die me kennen die weten dat ik gek ben op hebbedingetjes, zeker als ze nog eens van pas komen zoals nu).
Aangekomen bij een gemaal welke ons een prima plek leek om een pauze te houden en de noodrantsoenen op te warmen en wat te drinken, ik had niets bij me om de maaltijd te verwarmen maar ik mocht de brander van een van de mannen gebruiken, al roerende in een culinair hoogstandje (lasagne met rundvlees) nam de plastic lepel die ik had gekregen bij het rantsoen vreemde vormen aan, gelukkig had een van de andere mannen nog een stalen lepel welke ik mocht gebruiken (fijn die kameraadschap en dat terwijl je elkaar nog geen 12 uur kent), tijdens de maaltijd ging mijn mobiel, het was mijn (v)echtgenote die nieuwsgierig was hoe alles ging.
Toen de magen gevuld waren braken we weer op om ons naar het volgende punt te begeven dat was een bosweggetje die een beek moest voorstellen die we moesten oversteken met een vrachtwagenband en een munitiekist de man, eerst moesten we in het donker een parcours afleggen die met breaklights en lint was gemarkeerd.
Met drie man rolden we de vrachtwagenband voort en de rest ontfermden zich over de munitiekisten, bij het bosweggetje aangekomen welke een beek moest voorstellen was het de bedoeling dat we zonder een stap op het bosweggetje te zetten de overkant zouden bereiken.
We gaven gezamlijk de vrachtwagenband een flinke zet zodat deze naar de overkant zou rollen vervolgens zouden we door de munitiekisten achter elkaar in de "beek" te leggen droog naar de andere kant komen.
Helaas maakte ik in mijn enthousiasme de vergissing door met een voet in de "beek" te gaan staan dit leverde een penalty op, verder volbrachten we de opdracht vlekkeloos.
Door de penalty kregen we een vraag minder om te beantwoorden, jammer.
We gingen verder naar de volgende opdracht, ik begon al last te krijgen van branderige voeten maar dat mocht de pret niet drukken, we zagen na een paar kilometer het volgende punt waar we een opdracht moesten vervullen, ditmaal een aantal vragen die weer letters opleverde en een afbeelding op A4 formaat waar een aantal spreekwoorden of gezegden stonden afgebeeld.
Je moest een bepaald aantal oplossingen goed hebben zo niet dat kreeg je afhankelijk van de hoeveelheid ontbrekende oplossingen een aantal rijplaten mee (ongeveer 10Kg per stuk), gelukkig hadden we genoeg goede oplossingen gevonden.
We hingen weer om en vervolgden onze weg, na ongeveer een kilometer stond de volgende opdracht al op ons te wachten, hier hoefden we alleen maar een aantal vragen goed te beantwoorden.
Uiteraard konden we ook hier een bonus verdienen als we niet genoeg vragen goed konden beantwoorden welke bestond uit een aantal rijplaten terug brengen naar het vorige punt.
Gelukkig hadden we ook hier weer voldoende goede antwoorden en konden we op weg naar het eindpunt.
Op weg naar het eindpunt begon mijn kleine teen zich te melden, ik had het gevoel dat ik weer eens een lekkere blaar aan het kweken was maar van een blaar is voor zover ik weet nog nooit iemand dood gegaan.
Het duurde niet lang of we kregen de kazerne al in het zicht we moesten alleen nog een paar honderd meter langs het hek van de kazerne lopen en daar was de finish en de BA die stond ons al op te wachten.
Aan de hand van de verzamelde letters kregen we een zin die we moesten afmaken, dit was gezien de hoeveelheid letters die we hadden niet moeilijk en hadden we de oplossing snel gevonden.
De unifillers mochten naar hun nachtlegering en de militairen die voor het fel begeerde blauwe koord de training moesten volbrengen mochten nog een nachtje in de openlucht doorbrengen, we feliciteerden de mannen met het volbrengen van de oefening en namen afscheid.
Ik vond het een voorrecht dat ik samen met Harry en John de mannen mochten bijstaan met het volbrengen van deze oefening en als het aan mij ligt ben ik tijdens een volgende oefening blauw koord zeker weer van de partij.
Hier vind je de 212 foto's die ik tijdens de oefening "Blauw koord" 13 juli 2006 heb genomen, sta je zelf op een van de foto's en zou je die willen hebben neem dan contact met me op en dan stuur ik je de foto(als jpg. bestand).
Gastenboek
Na een tijdje zonder gastenboek te hebben gezeten heb ik sinds september weer een nieuw gastenboek. Mocht je ooit in het vorige gastenboek een bericht hebben geplaatst, helaas deze is dan verloren gegaan, plaats gerust een nieuw berichtje.
Terug naar de hoofdpagina:
|